Rondleiding
Het is dan eindelijk zover. De langverwachte rondleiding door mijn hutje! Ik zal met behulp van foto’s mijn studiootje laten zien, en kort vertellen wat geweldig is, fijn is, minder fijn is, en ronduit kut is. Ik zou mijn huisch ruwweg in 6 delen verdelen: de ingang, de keuken, de badkamer, de woonkamer, de WC en de slaapkamer. De scheiding tussen deze ““kamers”” is volledig denkbeeldig 🧠
Laten we bij het begin beginnen. De ingang!
Zoals je kan zien heb ik nummer 303, in het Shinkawa gebouw. Officieel schrijf je mijn adres als “大阪市浪速区敷津東1-5-12 新川ビル #303”, maar lieve help da’s me teveel moeite. Vanaf de ingang ga ik twee trappen omhoog voor ik praktisch tegen mijn voordeur aanloop.
Direct binnen zie je een klein, verlaagd gedeelte. Het is de bedoeling dat je de schoenen hier uit (en/of aan) doet. Er ligt vloerbedekking in mijn huisje, maar in veel Japanse woningen liggen tatami matten die makkelijk vies worden of beschadigd raken. Desondanks doe ik altijd braaf mijn schoenen uit voor ik naar binnen ga. Goede gewoonte om aan te leren hier. Dit is ook eigenlijk waar de ingang al stopt. Het is makkelijk het kleinste deel.
Vanaf de ingang loop je langs een wasmachine vrijwel direct de keuken in. Wasmachines staan in Japan meestal op het balkonnetje dat vrijwel elk apartementje hier heeft, maar die van mij niet. Eerlijk gezegd heb ik helemaal niks te klagen over de keuken! Ik heb zo’n beetje alles wat ik nodig heb! De koelkast is ruim voor 1 persoon, en eronder zitten 2 vriezer lades. Bovenop de koelkast staat een degelijke magnetron, met daar bovenop een soort van gril/oventje.
Qua afval is het erg makkelijk geregeld voor me. Japan staat berucht om het extreem moeilijk zijn met afval, omdat ze heel bewust scheiden met heel veel regeltjes. Niet voor ons. We hebben een of andere speciale regeling met een bedrijf dat het afval voor ons scheidt! Het enige wat wij zeker moeten doen is zorgen dat het in transparante plasic vuilniszakken zit. Dat scheelt echt enorm!
Het keukenblok zelf is simpel, maar effectief. 2 flinke gaspitten om op te koken, een (iets te) klein gedeelte om op te snijden etc, en een grote wasbak voor de afwas. Ik mis wel een aantal dingetjes zoals een wasrek of een teiltje voor afwaswater, maar dat komt nog wel. Japan is nog zo’n land dat geen theedoeken gebruikt. Ik weet dat Nederland een uitzondering is, maar ik mis het direct-droog-hebben van mijn afwas 😢.
De basics in potten en pannen zijn er, al wil ik nog wel een extra koekenpan hebben. De pan die je op het fornuis ziet staan is spliksplinternieuw! De vorige bewoner heeft die waarschijnlijk achter moeten laten, hehehehe. Verder kun je zien dat ik van alles wel wat heb. Kommen, borden, bestek en ander keukengerei. Dat stond er allemaal al, scheelt weer een paar cent, dus.
Het keukentje is echt super. Helemaal niks te klagen!
Vanaf de keuken loopt het door naar de “badkamer”.
Niet zo gek veel te zeggen over de badkamer. Er is een klein halletje met een wasbakje dat ik gebruik om mijn tanden te poetsen en mijn haar te doen enzo. De vloer is hetzelfde vloerkleed, wat een beetje bah is, maar whatever. Er komt alleen koud water uit dit kraantje, en de afvoer loopt naar de douche, die er direct aan vast zit.
De douche is krap. Maar gelukkig ben ik een dun mannetje, dus heb ik daar weinig last van. De douche heeft redelijke waterdruk en een goede thermostaat. Wederom niks te klagen.
We nemen een stap terug de keuken in, en slaan af naar het volgende deel, de “woonkamer”!
In feite komt het neer op 2 tafeltjes, 2 stoelen, een beelscherm en een bankje. Maar heel veel meer dan dat heb ik eigenlijk niet nodig. Met wat extra bijgekochte kabeltjes en apparaatjes maak ik zoveel mogelijk gebruik van dat ene schermpje, dat nu driedubbele dienst draait als (Japanse) TV, tweede beeldscherm voor mijn laptop, en als beeldscherm voor mijn Switch.
Het kleine tafeltje is nnnnnnnnnet te hoog om perfect aan te sluiten aan het bankje, maar het is goed genoeg om dubbele dienst te hebben als voetenbankje. Verder lijkt het misschien op sjiek hardhout, maar dat is een illusie. Het is hartstikke nep. Al het gewicht komt van de metalen poten.
De stoelen + het bureautje zijn fine. Ik had gehoopt dat het bureautje groter zou uitvallen, maargoed. De ruimte is beperkt, dus dat is begrijpelijk.
Mede vanwege de beperkte ruimte sluit de woonkamer rechtstreeks aan op de WC!
Je ziet het goed! Ik heb zo’n hypermodern, sjiek-de-freak Japans toilet met een bidet! De bril is verwarmd, en hij sproeit wanneer je maar wil warm water recht tussen je billen, zo hard als je maar wil. Voor de dames kan hij ook meer naar voren. Het is eventjes wennen, maar ik heb al eerder met deze draak gestreden, dus ik ben ondertussen niet anders meer gewend.
Wat ik overigens wel briljant vind aan deze toilets is de spoelbak. Na het doorspoelen komt het water om de bak te vullen uit de bovenkant, wat je kan gebruiken om je handen te wassen! Geniaal!
..beetje jammer dat mijn toilet geen plankje ofzo heeft om wat zeep en handdoekjes op de leggen.
De woonkamer loopt overigens door naar de slaapkamer, de laatste ruimte van mijn “huis”.
Het bed is redelijk comfortabel. Ik heb geluk dat het uberhaupt een matras is! De Japanners zelf slapen vrijwel altijd op een 布団, of “futon”. Dat is een soort dun matrasje die je overdag oprolt en in de kast legt. Scheelt ruimte, maar je ligt eigenlijk op de vloer. Leuk voor een paar nachten, maar ik spreek uit ervaring als ik je vertel dat ze verre van comfortabel zijn 😭. Dus ik ben maar wat blij met een redelijk matrasje. Probleem: het matras is wel aan de kleine kant. Als ik recht lig steken mijn voeten ruim tot de enkels buiten het bed.. Dit is op te lossen door niet helemaal gestrekt te liggen, of door diagonaal op het matras te liggen. Dat laatste werkt perfect, hoor! Maar voelt wel een beetje vreemd.
Zoals je in mijn allereerste blogpost kan lezen is het beddengoed (behalve het kussen) allemaal nieuw — En niet erg geschikt. Vooral het deken is veel te warm voor deze tijd van het jaar. Mogelijk dat ik nog een dunnere deken erbij koop 🤔.
Het “gatenkast”-achtige ding is vooral decoratie, denk ik, maar gebruik ik als een soort rekje voor aandenken, decoraties en dingen-die-ik-binnen-handbereik-wil-houden. Daar heb ik naar mijn gevoel wel een gebrek aan in deze studio: plankjes en dergelijke. Gaat misschien ook nog wat aan veranderen.
Dan is er de kast. Die is gigantisch! Ik kan er makkelijk al mijn overige spul in kwijt! Hij is wel erg donker, dus mogelijk dat ik nog een lampje met een bewegingssensor ofzo op de kop tik bij de Don Quijote. Er staat o.a. een verwarming in, een stofzuiger en een strijkplank+ijzer. Allemaal spul wat ik niet hoef te kopen dus!
Tot slot is er het raam. En dit is mijn grootste klacht. Kortgezegd, het is kut. Enkel glas, dus ontzettend gehorig. Leuk als er een bus of vrachtwagen(tje) voor het gebouw langs rijdt, of stomme kutkraaien om half 4 ‘s nachts zitten te schreeuwen. Gaat vast ook nog leuk worden om te stoken in de winter.
Daarnaast zit er geen hor voor of achter. Het raam kan wagenwijd open, maar dat is eigenlijk vragen om muggen (die nu al actief zijn! Ik had eerder al 2 muggenbulten op mijn enkels..). Het uitzicht is ook niet echt fantastisch.. maargoed, dat heb je met een goede locatie midden in de stad. Dan ben je nou eenmaal omringd door stad.
De gordijnen zijn degelijk, maar niet zo verduisterend als ik gewend ben. Dat helpt niet bij het slapen, maargoed, ze hadden (veel) erger gekund. Ze krijgen een voldoende.
Hierboven: het uitzicht uit het raam van links naar rechts.
Het grote rode gebouw aan de linkerkant is een pachinko-hal. Dat is een vorm van gokken, best beschreven als “verticaal pinball”. Men koopt balletjes, en schieten die de machine in, waarna ze naar beneden komen en via allerlei spijkers, plateaus en weet-ik-veeltjes gaatjes in vliegen. En dan win je (meestal geen) balletjes terug. Het is gokken. The house always wins. Ik vreesde voor overlast van de gokhal, maar eigenlijk hoor ik ze nooit, dus dat scheelt.
Recht tegenover is het kantoor van mijn huurbaas. Ik zie ze er eigenlijk nooit.
Maarja waarom zou je als huurbaas op kantoor zijn, hmm? Makkelijkste “baantje” ter wereld.
Rechts is niet zoveel noemingswaardig, behalve het gebroken Engels “Hamburg & cafe: THE BURG”. Ik moet nog steeds grinniken als ik het zie. Het blijft vreemd om matig of ronduit slecht Engels te zien op “officiele” dingen, vooral voor namen enzo.
Hoop hiermee duidelijk gemaakt te hebben hoe mijn studiootje is opgezet. Ik denk eerlijk dat ik niet veel te klagen heb. De vloerbedekking is een beetje vreemd. Hij is duidelijk goed onderhouden, maar voelt een beetje vies zweterig aan voor blote voeten. En zoals eerder gezegd is het raam echt driewerf kut. Die trekt het puntentotaal makkelijk 2 hele punten naar beneden. Desondanks krijgt de woning een ruimte voldoende van me. Qua prijs + locatie + interieur ga je ze niet heel veel beter vinden, denk ik.
Om de tour af te sluiten heb ik nog een filmpje vanaf het dak. Hopelijk heb je genoten van de rondleiding, en tot de volgende post!
