Horizon
Sinds mijn laatste blogpost heb ik mijn best gedaan om werk te zoeken, maar “mijn best” is niet zo heel bijzonder als het op werk zoeken aan komt. Het gevecht met mijn eeuwenoude aartsvijand Concentratieproblemen blijft een probleem. Desondanks is er wel het e.e.a. in beweging gezet. Zo heb ik volgende week maandag een sollicitatiegesprek bij een IT bedrijf. Verder heb ik besloten om me te richten op een (voorlopige) carriere als Engels leraar. Daar is aanzienlijk meer werk in te vinden, en de vereiste “business level” Japans is niet aanwezig. Dat scheelt ook enorm.
Omdat ik zo druk ben geweest met werk zoeken is er daardoor niet zo veel gebeurd de afgelopen tijd, maar er is genoeg interessants te zien op de horizon!
Er is een kerstpakket aangekomen vanuit Nederland gevuld met pepernoten, gevuld speculaas en andere Sinterklaas lekkernijen, alsook een delicatesse uit Frankrijk. Nogmaals bedankt aan mijn ouders voor deze lekkere verrassing!
Ik heb Mahjong leren spelen! Iedereen heeft wel eens van Mahjong gehoord, toch? Een Chinees gokspelletje met stenen met plaatjes er op. Maar je hebt zeker geen flauw idee hoe je het moet spelen? Nou, zo was ik dus ook.
De regels voor het spel zelf zijn kinderlijk eenvoudig. Je hebt een “hand” van 13 stenen voor je. Tijdens je beurt pak je er eentje van de stapel zodat je er 14 hebt, en dan leg je er eentje af, zodat je er weer 13 hebt. Simpel. Als iemand anders een steen aflegt die je wil, dan kan je die pakken, maar dan krijg je wel minder punten als je wint.
Het doel is al iets moeilijker uit te leggen. Je probeert om 4 (of 3) setjes van 3 te maken in je hand - 3 gelijke stenen of een “1-2-3” traps-set (denk Rummikub maar dan binnen je hand) - om dan met de 14e steen een “bijna klaar” setje te maken. Die 14e steen kan ook eentje zijn die iemand aflegt, en dat kan flink nagelbijtend worden als iemand aangeeft dat ie een win-klare hand heeft!
Tot slot verreweg het moeilijkste deel van Mahjong: de puntentelling, en “dingen die je moet doen voordat je kan winnen”. Punten tellen kan ik zelf nog voor geen meter, dus daar moest Oscar bij helpen. Er zijn allerlei arbitraire regels voor zoals “alle stenen van 1 kleur”, of “jouw wind is de huidige wind”, of “binnen 1 beurt winnen”. Des te meer punten de winnaar scoort, des te meer de anderen hem moet betalen.
Maar voordat we uberhaupt bij de puntentelling komen moet je eerst winnen. Weet je nog toen ik het doel uitlegde? Nou, daar hangt een groot sterretje aan: de ‘yaku’. Een van tientallen condities waar je aan moet voldoen voor je kan winnen. Er zijn vreselijk veel yaku, maar ze zijn allemaal een beetje apart. Met “gewoon” een winnende hand ben je er nog niet; zo is een geldige yaku bijvoorbeeld een hand zonder éénen of negens, of 3 ‘draak’ stenen van dezelfde kleur. Die zijn nog vrij eenvoudig, maar sommige zijn echt heel arbitrair. Alle yaku onthouden terwijl je speel is moeilijk, en de punten tellen wanneer iemand wint is nog veel moeilijker.
Dit zijn zwaar versimpelde regels natuurlijk. Mahjong is letterlijk een eeuwenoud spel, en als gevolg zijn er genoeg uitzonderingen, speciale regels, jargon, rituelen en kreten die bij het spelletje horen. Het is een leuk gokspel! Maar komt uiteindelijk neer op kansberekening, zoals de meeste gokspellen.
De eerder genoemde Oscar komt uit Colombia, en had een Colombiaanse lekkernij meegenomen: dikke, vetgemeste, gedroogde mieren. Natuurlijk heb ik, de probeermeneer, er eentje geprobeerd! Ze waren niet bijzonder. De smaak was.. normaal. Beetje nootachtig, denk ik? De textuur was bijzonder matig, ze waren zo droog dat ze als een soort grind in mijn mond uit elkaar vielen. Als het gewoon crackers waren had ik ze niet afgeslagen als ze aangeboden zouden worden, maar het grootste probleem dat ik er mee had was dat het fucking mieren waren. Gedverdemme!!!
Later ben ik met wat vrienden naar een bordspellen conventie geweest. Dit was interessant om te zien, maar lijdde van een paar kleine probleempjes: Er was niet genoeg tijd om letterlijk alles te zien en doen, omdat ik met vrienden was kon ik niet super gerust te tijd nemen om alles te zien, en mijn Japans was simpelweg nog niet goed genoeg om met stand-houders te kletsen over hun bordspellen.
Desondanks was het een leuke ervaring!
Ik ben met mijn vriend Kou (lees, op z’n Nederlands: Koo) naar een ramen-restaurant geweest. Hoewel dit misschien niet zo bijzonder klinkt, is het wel een signaal dat we ondertussen goede vrienden zijn. Japanners zijn voorzichtig als het op vriendschappen aankomt, dus het is fijn om te weten dat Kou zich gerust bij mij voelt. Het eten zelf was vet lekker! Zo lekker zelfs, dat men er voor in de rij stond. Dit zal je niet gauw zien in Nederland, maar is normaal in Japan. De Japanners zijn gek op in-de-rij-staan..
Ik heb best een redelijk clubje vrienden ondertussen, denk ik. De mensen die ik echt een “vriend” zou noemen zijn er 6, denk ik. Waarvan er eentje afgelopen week terug naar Amerika is gegaan, en er nog eentje morgen terug naar Australie vliegt. Maar de Australier komt volgende maand weer terug, gelukkig! ✌️
Als we “goede kennissen” ook tellen zijn het er zo’n 11, denk ik. Meer dan de helft is Japanners!
Qua vrienden zit ik wel goed, dus 😊
Als ik terugdenk hoe ontzettend eenzaam ik me ongeveer een half jaar geleden voelde ben ik erg tevreden met hoe het nu is. Natuurlijk mis ik mijn vrienden en familie in Nederland ook! Jullie zijn allemaal onmisbaar. Hoe het klokje thuis tikt, tikt het nergens toch?!?!
Verder heb ik vandaag (31 januari) gehoord dat ik geslaagd ben voor de JLPT N3 ik afgelopen (1) december gehad heb! Hoera! Da’s weer een mijlpaal achter de rug! Nu kan ik ““officieel”” alledaagse gesprekken voeren in het Japans. N2 ligt nu op de horizon voor juli, en ik zweet nu al peentjes.
We gaan het gewoon doen!!
Ik heb er vertrouwen in dat ik wel een baantje kan vinden voor het einde van mijn working holiday visa. Dit betekent ook dat “Mei” (of “April”) basically een soort deadline is geworden. Hierna begin ik weer met werken, en heb ik vrijwel geen tijd meer voor trips, vakanties en andere uitstapjes. Hierom heb ik besloten om nog gauw een keer (of twee) op vakantie te gaan, en een trip naar Nederland te maken!
Op 4 februari vlieg ik naar Hokkaido, het meest noordelijke eiland van Japan! Ik verlang naar de kou. Hier in Osaka is een gemiddelde dag meer de temperatuur van een ‘koude herfstdag’, en ik draag vaak genoeg mijn zomerjasje omdat mijn winterjas te warm en teveel werk is om aan te trekken. Dit gaat in Hokkaido wel anders zijn. Daar vriest het! En er ligt sneeuw!! Tussen 4 en 11 februari is er de jaarlijkse 雪祭り (‘yuki matsuri’, sneeuw festival!) en het zou doodzonde zijn als ik daar niet heen zou gaan! Op 8 en 9 februari is er ook een Hatsune Miku evenement in Sapporo, dus dat is ook mooi meegenomen! Ik blijf in Sapporo tot de 9e, waarna ik nog twee nachten in Asahikawa verblijf.
Toen ik de terugvlucht aan het boeken was, viel me op dat letterlijk elke vlucht een overstap in Tokyo had. Ik ben al zo lang niet meer in Tokyo geweest, dat ik besloot om ook een paar daagjes in Tokyo te verblijven! Op 10 februari vlieg ik naar Tokyo. Daar blijf ik tot de 12e.
Vanaf Tokyo kan ik met de shinkansen terug, maar uit nieuwsgierigheid keek ik eens naar de vliegprijzen. Die waren bijna de helft goedkoper! Ik vlieg eens terug van Tokyo naar Osaka, dus.
Eenmaal thuis is mijn verblijf maar kort! Op de 15e verlaat ik Japan en vlieg ik naar Taipei, Taiwan om daar 4 dagen de toerist uit te hangen. Ik ben daar nu namelijk relatief dichtbij, en ik zie mezelf niet naar Taiwan gaan als ik eenmaal terug ben in Nederland. Dit was dus een kans die ik niet wilde laten liggen.
Verder zat ik aan maart te denken om een paar weken naar Nederland te komen. Vooral als ik een baan kan vinden.
Er zitten alleen wel twee haken/ogen aan dat plannetje.
Ten eerste, ik heb gezien de trip naar Hokkaido en Taiwan waarschijnlijk niet genoeg tijd om een baan te vinden en een contract te ondertekenen voor maart. Mogelijk moet ik maart gebruiken om die baan vast te zetten, in plaats van een tripje naar het moederland.
Daarnaast is het kersenbloesemseizoen in maart! Ik kijk al de hele tijd uit om de kersenbloesem te zien in Japan!! Ik ga heel hard proberen om terug naar Nederland te komen voor ik begin met werken, maar die plannen moeten vooralsnog een beetje flexibel blijven.
Dat was het voor deze keer. Niet de spannendste post, en de volgende is waarschijnlijk pas wanneer ik terug ben uit Taiwan, dus kijk daar maar vast naar uit!!
